Author Archives: Ewa Kociuba

Czym / kim / o czym jest ten obraz? Refleksje subiektywne, tak zupełnie z perspektywy szarej zjadaczki sztuki, przeciętnej Kociubowej, nic nie rozumiejącej obywatelki E.K.Być może, to jest Matka Boga? Hmmm… tak jest cudna, nieziemska, że mogę dopuszczać taką możliwość. Być może czyni cuda? Ponieważ wierze w siłę intencji, w to że wszystko może się …

Każdy człowiek ma swoje tęsknoty duszy, dziury, rany. Z niektórymi się rodzi, niektóre przynosi czas. Wierzę, że sztuka jest lustrem, które pokazuje nam drogę do ich spełnienia, uleczenia. Tak samo jak ludzie, których spotykamy na swojej drodze. Trudno patrzeć w człowieka, czasami łatwiej w obraz.Pytaj duszy.Kogo szukasz? Dlaczego? Gdzie to czujesz? Czyje to? Z kiedy? …

Zdecydowanie „mój” jest ten z prawej. „Oh thou, who givest sustenance to the universeFrom whom all things proceedTo whom all things returnUnveil to us the face of the true spiritual sunHidden by a disk of golden lightThat we may know the truthAnd do our whole dutyAs we journey to thy sacred feet Well I said„Lily, …

Na co komu krzyż?To bardzo praktyczny symbol, służący do rozpatrywania swoich wzorców i ról. Gorąco polecam.Na dziś i na teraz mówi mi tak:„heeeeeloooł, dziewczyno! Nie musisz brać na siebie wszystkich dramatów tego świata!Nie no sorry! Z całym szacunkiem, ale już ktoś to za ciebie zrobił, codziennie robi, jeśli tylko tego chcesz.Woda to poniesie, ziemia to …

Pokora to taki hardy kark zmiękczony, rozluźniony brakiem myśli, ocen, odpuszczeniem.Każde doświadczenie może być lekcją lub darem.Z pokorą łatwiej. Wtedy może stać się jednym i drugim. Najpierw miłosierdzie, miłość dla siebie, pokora. Później dopiero można do ludzi.W każdym innym razie to tylko poświęcenie, albo dług. Z czym do ludzi? Z równością, ze zrozumieniem? Ha! Ani …

Łaski!Nie mogę z tą koroną! Najchętniej sprzedałabym kopa, wiązankę i zamalowała wszystkie ciernie, wszystkie rany.Taki gniewi niezgoda.Cóż poradzić? To jednak sztuka. Sztuka patrzenia na rany, w rany, krew i ciernie. Od tego one są, od tego są one. Tylko patrzeć, bez lubości, nurzania, bez martyrologii, cierpienia. Napatrzeć, opatrzeć, pozwolić im być, widzieć, wybaczać sobie każdą …

Na dziś i na teraz kopiowanie jest dla mnie performatywnoempatycznomysłowym sposobem kontemplowania sztuki. Co to znaczy? Sztukę odbieram bardzo subiektywnie. Czuję, że poprzez kontakt z nią staję się bardziej wrażliwa, reaktywna. W trakcie pracy, przychodzą różne wrażenia, odczucia, myśli refleksje. Obserwuje i doświadczam, jak zachodzą we mnie procesy, zmiany, a czaami też transformacje. Opiszę niektóre …